Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Επιστροφή στο γραφείο και ιστορίες για αγρίους. Part 1


Δεν ξέρω από που να αρχίσω να διηγούμαι τις περιπέτειες του φετινού καλοκαιριού… Από το που πήγαμε; τι φάγαμε; τι είδαμε; Θα το πηγαίνω σε κεφάλαια γιατί αλλιώς θα χαθώ στην υπερπληροφόρηση της μνήμης μου!

Part 1, Επίδαυρος, Ναύπλιο

Η θρυλική έξοδος από τας Αθήνας έγινε στις 30 Ιουλίου με προορισμό τον Κέβιν Σπεΐση! Φυσικά όλοι ξέρετε που βρήκα τον Κέβιν, δεν είναι κρυφό. Όπως κάθε φορά που πάω Επίδαυρο, πριν τη παράσταση σταματάω, για αρνάκι σούβλας με φρεκοψημένες σπιτικές πατάτες, στο Πέρασμα στη Νέα Επίδαυρο και μετά την παράσταση, μαγειρευτά, στη Μουριά στη Παλαιά Επίδαυρο, πάνω στο κύμα. Μαγεία! Δεν σας κρύβω ότι όταν η παράσταση είναι βαρετή και μετά από τόσο φαγητό, κλείνω λίγο τα ματάκια και επειδή με ξέρω καλά πια, αποφεύγω τις μπροστινές θέσεις γιατί δεν μπορείς να διαφύγεις εύκολα. Ευτυχώς η ερμηνεία του Κέβιν Σπεΐση ως Ριχάρδος ο Γ’ ήταν για τα δικά μου δεδομένα συγκλονιστική. Επιτέλους ένας ηθοποιός χωρίς μαρνιέρα.  Υπέροχος.   



Η επόμενη μέρα μας βρήκε στο Ναύπλιο για παγωτά στον Ιταλό Μarcello της Antica Gelateria di Roma, μεταξύ της κεντρικής πλατείας και των καφέ πάνω στη θάλασσα.. Η φήμη του έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα σύνορα της Αργολίδος. Θα τολμούσα να πω ότι είναι πασίγνωστος σε όλους τους γκουρμέ της Ελλάδας και όχι αδίκως.  Σπιτικά, ολόφρεσκα και γεύσεις που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού. Καφεδάκι με θέα το Μπούρτζι. To μυαλό σιγά σίγα προσαρμόζετε στη νέα πραγματικότητα μακριά από το θόρυβο και τη πίεση της Αθήνας.  Επόμενος σταθμός Μάνη. Μας πήρε, λόγο έλλειψης GPS, 4 ώρες να φτάσουμε! Η συνέχεια στο Part 2.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Caramel banana torte - Τούρτα μπανάνας καραμέλας

Χθες πήγα στο σπίτι του Βρετανού πρέσβη Δρ Ντέιβιντ Λάντσμαν για μια παρουσίαση. Το σπίτι χτίστηκε για τον σημαντικό Έλληνα πολιτικό Ελευθέριο Βενιζέλο και πωλήθηκε από τη χήρα του, Έλενα Σκυλίτση, στη Βρετανική Κυβέρνηση. Είναι αναμφισβήτητα από τα ωραιότερα νεοκλασικά της Αθήνας. Χτίστηκε μέσα σε μόλις 2 χρόνια και είναι δημιούργημα του αρχιτέκτονα Αναστάση Μεταξά.
Είχα ξαναπάει σε μια εκδήλωση του προηγούμενου Πρέσβη Σερ Ντέϊβιντ Μάτεν που είχε καμιά 30ρια γάτες ελεύθερες στο χώρο να αλωνίζουν! Ήμουν τυχερή που δεν έχω αλλεργία. Συγκλονιστικό σπίτι, με φοβερές λεπτομέρειες. Για να φανταστείτε έχει δαντέλα ξύλου στις κάσες των πόρτων. Τι πολυέλαιοι, πίνακες, καθρέφτες. Όνειρο! και με κήπο αντίστοιχης θαλπωρής, ναι, στη καρδία της πόλης. Η χθεσινή βροχή σε συνδυασμό με αυτό τον τόσο βρετανικού βασιλικού μεγαλείου χώρο και το μπουφέ με τα γλυκά και τα σάντουιτς με έκανε να νομίζω πως ήμουν κάπου στο Λονδίνο για tea time!
Άψογη φιλοξενία και τι να πω για το γλυκό Caramel Banana Torte;! Ζήτησα αμέσως τη συνταγή. Θράσος;! Ήμουν σίγουρη ότι μέσα στη πρεσβεία φτιάχτηκε αυτό το πραγματικά γκουρμέ δημιούργημα μιας και κάνουν εκεί επίσημα δείπνα.
 Δεν είμαι των γλυκών, αυτό το γλυκό όμως ήταν τόσο ανάλαφρο, γλυκό όσο πρέπει με μια ξινούτσικη επίγευση. Με μεγάλη μου χαρά μου έκανε πραγματικά τη τιμή και βγήκε η σεφ της πρεσβείας! Ναι κυρίες και κύριοι, όχι μόνο δεν με έβρισαν που τους ζήτησα τη συνταγή μου έφεραν και τη σεφ!  Τι να πω; Γλυκύτατη, με το σκουφάκι-μπονέ και όχι με γκράντε σκούφο σεφ. Της έδωσα τα συγχαρητήρια μου της είπα τη θέλω. Σε 10 λεπτά είχα φωτοτυπία της συνταγής και σας την παραδίδω με μεγάλη περηφάνια!
Congratulations στη σεφ Jane Mortensen και την ευχαριστώ θερμά για την παραχώρηση της συνταγής. Μου έγραψε ότι είναι από το βιβλίο Complete book of home baking, παρόλο που φαινόταν και στη φωτοτυπία (έτσι για να μαθαίνουν μερικοί που οικειοποιούνται συνταγές άλλων!). Στο αντίτυπο δεν είχε δυστυχώς συγγραφέα ούτε εκδότη  γιατί προφανώς η σεφ δεν ήξερε ότι υπάρχουν πολλά με αυτό το τίτλο.   
Από την έρευνα που έχω κάνει πρέπει να είναι από το βιβλίο του 1950 της Ann Seranne, διάσημης συγγραφέας μαγειρικών βιβλίων της εποχής. Βρήκα και άλλα βιβλία με αυτό το τίτλο άλλα επειδή η συνταγή είναι από τη σελίδα 132 μόνο αυτό έχει 386 σελίδες τα αλλά είχαν κάτω από 132 σελίδες. Ντρεπόμουν να πάρω να την ενοχλήσω γιατί ήμουν σίγουρη ότι και θα έβγαινε στο τηλέφωνο και θα μου απαντούσε το ερώτημα.
Το μετάφρασα και voila το εκπληκτικό Caramel Banana Torte! Η συνταγή είναι για 8 κομμάτια, τεράστια κατά την άποψη μου, γιατί ήταν για 10+ όπως το είδα. Σας έβγαλα και φωτό. Μάλλον τότε ο κόσμος έτρωγε μεγαλύτερες μερίδες!
Για το κέικ
175 γρ. Αλεύρι  που φουσκώνει μόνο του(self raising flour)
¼ (1.25 ml) κουταλάκι μπέικινγ πάουντερ (baking powder)   
 ¼ (1.25 ml) κουταλάκι σκόνη σόδας (bicorbanate powder)       
 50 γρ. βούτυρο σε κομμάτια η μαργαρίνη
150 γρ. ζάχαρη περασμένη στο μπλέντερ για να γίνουν πιο μικροί οι κόκκοι η βρείτε ζάχαρη caster
175 γρ. ώριμες μπανάνες
½ κουταλάκι (2,5 ml) μοσχοκάρυδο
3 κουταλιές  ( 45 ml) γάλα
1 χτυπημένο αυγό
Για το Caramel (καραμέλα) σος
75 γρ. ζάχαρη
Για τη γέμιση και τη διακόσμηση
175 γρ. μαλακό τυρί (full fat soft cheese) αναμειγμένο με 2-3 κουταλιές ελληνικό γιαούρτι (θα βάλω στραγγιστό)      
2 κουταλιές χυμό λεμονιού
2 κουταλιές ζάχαρη άχνη  
175 γρ. ώριμες μπανάνες
50 γρ. ψημένες φλοίδες αμυγδάλου
Βήματα
1.      Λαδώστε ένα ταψί για κέικ (20.5 εκ) και βάλτε στη βάση λαδόκολλα και επαλείψτε την επίσης

2.      Κοσκινίστε τα αλεύρι και προσθέστε τη σκόνη σόδας με το μπέικιν πάουντερ  και τρίψτε τα με το βούτυρο μέχρι να γίνουν σαν ψίχουλα και μετά βάλτε τη ζάχαρη που περάσατε από το μπλέντερ

3.       Λιώστε τις μπανάνες και προσθέστε το μοσχοκάρυδο, το αυγό και το γάλα. Προσθέστε αυτό το μείγμα μαζί με το μείγμα με το αλεύρι

4.      Βάλτε το στο ταψί και ψήστε το στους 180 βαθμούς για 40 λεπτά περίπου. Αφήστε το να κρυώσει για περίπου 5 λεπτά πριν το βγάλετε από το ταψί και μετά αφήστε το να κρυώσει και κόψτε το στη μέση οριζοντίως

5.      Φτιάξτε τη καραμέλα. Βάλτε τη ζάχαρη σε ένα μικρό σκεύος και μην την ανακατεύετε μέχρι να πάρει καφέ χρώμα

6.      Μόλις είναι έτοιμη η καραμέλα περιχύστε το κέικ και χρησιμοποιήστε ένα λαδωμένο μαχαίρι για να την απλώστε για να κάλυψη τελείως το πάνω μέρος. Διαχωρίστε με τη μύτη του μαχαιριού τα 8 κομμάτια

7.      Βάλτε το μείγμα τυριού και γιαουρτιού μαζί με το λεμόνι και τη ζάχαρη άχνη σε ένα μπολ και χτυπήστε τα μαζί και μετά προσθέστε τις μισές μπανάνες (περίπου 90 γρ.). Βάλτε αυτό το μείγμα ενδιάμεσα των 2 κομματιών του κέικ (σαν σάντουιτς)

8.      Βάλτε λίγο από το μείγμα γύρω από το κέικ για να καλύψετε το ύψος το και βάλετε από πάνω τα αμύγδαλα. Διακοσμήστε το πάνω μέρος του κέικ με το μείγμα τυριού και τα αμύγδαλα  

Η σεφ, όπως θα δείτε και στη φωτογραφία, πρέπει να έχει φτιάξει εκτός συνταγής  αυτό το σος που το περίχυσε και είχε γεύση κρεμώδες καραμέλας,μάλλον ελαφριά butterscotch σος. Υummy!
                   


Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Φρέσκος αρακάς με κοτόπουλο

Πέτυχα φρέσκο καθαρισμένο αρακά στο μανάβικο της γειτονιάς και δεν μπόρεσα να αντισταθώ! Η γιαγιά μου ήτανε της παλιάς σχολής μαγείρισσα, τσιγάριζε τα πάντα με μπόλικο ελαιόλαδο και έτσι την τίμησα δέοντος σήμερα με αυτή τη συνταγή της.

1 κιλό αρακά φρέσκο
1 κοτόπουλο τεμαχισμένο
2 φλιτζάνια ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι (λευκό κατά προτίμηση)
2 καρότα σε ροδέλες
1 πατάτα ψιλοκομμένη σε κύβους
1 κουτί ντοματίνια ολόκληρα
Άνηθο ψιλοκομμένο
3 κουταλιές ζάχαρη
Αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι  μαζί με τα καρότα, την πατάτα για 2-3 λεπτά και προσθέτουμε το κοτόπουλο για 10 λεπτά ακόμη. Προσθέτουμε τα ντοματίνια και τον αρακά μαζί με 2 ποτήρια νερό (αρκετό για να καλύψει τα υλικά), τη ζάχαρη, αλάτι, πιπέρι και τον άνηθο.

Όταν αποροφήσει τα υγρά του, το αφήνουμε να ξεκουραστεί και όταν είναι χλιαρό το σερβίρουμε. Τα κοκκινιστά τα βρίσκω ακόμη πιο νόστιμα όταν είναι κρύα… Μούρλια! Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.


Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Βασιλικό Μενού!

Τους παντρέψαμε και αυτούς! Ωραίο ζευγάρι. Η  γιαγιά του γαμπρού-βασίλισσα το μεσημέρι μετά απο το γάμο έδωσε δεξίωση στο παλάτι του Μπάκιγχαμ για περίπου 650 άτομα. Μπουφέ παρακαλώ. Κομμένα τα πολλά γκαρσόνια...Κοστίζουν! Λίγα απο τα εδέσματα: 

Kαβουροσαλάτα με με blini (μικρό αφράτο πιτάκι) λεμονιού
Πάπια Τερίνα με Φρούτα Chutney (ινδικό, σαν μαρμελάδα)
Ρολό με κατσικίσιο τυρί και καραμελωμένα καρύδια
Ποικιλία Palmiers και Τυριά
Σκωτσέζικος καπνιστός σολομός Rose με blini (μικρό αφράτο πιτάκι) με παντζάρι
Μινιατούρα Νεροκάρδαμου και τάρτες με σπαράγγι
Σπαράγγια Ποσέ με σάλτσα Hollandaise
Αυγά ορτυκιού με αλατισμένο σέλινο
Σκωτσέζικες Καραβίδες με λεμόνι μαγιονέζα κονφί από χοιρινή κοιλιά και ποταμοκαραβίδες
Άγρια Μανιτάρια και ραπανοσέλινα Chausson
Bubble και Squeak (πατάτες με λαχανικά) με κονφί από ώμο του αρνιού
Κόκκους μουστάρδας και μέλι υαλοστάσια chipolatas
Καπνιστό Μπακαλιάρος fishcake με μπιζέλι Guacamole
Μινιατούρα yorkshire pudding με ψητό μοσχαρίσιο φιλέτο και Χρένα Μους
Gateau Opera
Πατέ Πορτοκαλιού με φρούτα
Βατόμουρο Financier
Ραβέντι Crème με ταρτάκια Brulee
Πραλόνα Passion Fruit
Λευκή Τρούφα ganache σοκολάτας
Σοκολάτα Πραλίνας με καρύδια
Μαύρη Σοκολάτα truffle ganache
Και έζησαν αυτοι καλά και εμείς καλύτερα!

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Μαργαρίνη at its best απο την Ελαίς - Unilever Hellas

Στη δεύτερη θέση των εταιρειών με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα για το 2011 βρίσκεται η Ελαίς - Unilever Hellas, βάσει της Great Place to Work Institute Hellas. Καθόλου τυχαίο. Προσωπικά δεν έχω ξαναδεί τόσο χαμογελαστούς εργαζόμενους, Σάββατο ημέρα!

Για δεύτερη φορά μας υποδέχτηκαν το Σάββατο 2.4.2011 όλους τους Greek Foodbloggers, στις εγκαταστάσεις τους, αυτή τη φορά στο Ταύρο, για να μας μάθουν τα μυστικά της μαργαρίνης. Ότι θα έφερνα στο σπίτι μου μαργαρίνη που παρασκευάστηκε μπροστά στα μάτια μου, δεν το φαντάστηκα ποτέ!

Ο chef τους μας έδειξε πως φτιάχνετε στο σπίτι η μαργαρίνη με φοινικέλαιο, ηλιέλαιο, απόσταγμα βουτύρου για μυρωδιά και καροτίνη για χρώμα.  Η επικεφαλής διατροφολόγος, μας εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια τη διατροφική αξία της μαργαρίνης που εάν δεν το ξέρατε κατασκευάστηκε για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο του ’45 για να εμπλουτίσει με βιταμίνες τη φτωχή διατροφή εξού και Βιτάμ (Βιτα-μινούχος μ-αργαρίνη) σε πιο προσιτή τιμή από το βούτυρο γάλακτος.
Τι να πω; Eίμαι fan τις  Ελαίς - Unilever Hellas, των προιόντων της και του ανθρώπινου δυναμικού της, που μας έκανε για μια ακόμη φορά να νιώσουμε σαν σπίτι μας.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στη Κωνσταντίνα, που είναι η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του ομίλου. Πάντα με χαμόγελο!

Ηappy Birthday και πάλι στο φίλο και συν-foodblogger Γίωργο Βαρβάκη του blog Una Cucina (http://oinomagirion.blogspot.com/)  



Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Μια μέρα με τους υπέροχους ανθρώπους του ελαιόλαδου Άλτις της Ελαΐς

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου και ήμασταν καλεσμένοι οι Greek Foodbloggers από το την  Ελαΐς για λαδο-γευσιγνωσία των ελαιόλαδων Άλτις .  Δεν έχω λόγια! Από πού να αρχίσω;
Από τα φαντασμαγορικά γκράφιτι στη μάντρα του εργοστασίου; την υποδοχή στον έλεγχο εισόδου; από την καθαριότητα; (μέχρι και οι αποθήκες γυάλιζαν!), από την ευγένεια και την άψογη οργάνωση; Σας ευχαριστώ όλους θερμά που μας κάνατε να νιώσουμε σαν σπίτι μας.
Για το λάδι  Άλτις τώρα, τι να πω; Ότι δεν είχα ιδέα πόσο χρονοβόρα είναι η επιλογή των ελιών βάσει ποικιλίας, ποιότητας, γεωγραφικής  θέσης , καιρικών συνθηκών, συσκευασίας φύλαξης, θερμοκρασίας απόσταξης και δεκάδες άλλες παραμέτρους;
 Οι πιο υπέροχοι άνθρωποι που έχω δει σε πολυεθνική! Λατρεύουν αυτό που κάνουν και φαίνετε!!! Χαμογελάνε αυθεντικά, εξηγούσαν με τέτοιο πάθος,  που και να μην τρως λάδι, θα το έτρωγες γιατί το έκαναν να φαντάζει χρυσάφι. Που είναι δηλαδή, αλλά λίγοι το ξέρουν.  
Δεν θέλω να πω πολλά γιατί θα ακουστεί σαν διαφήμιση και δεν είναι ο σκοπός μου. Καταγράφω απλά μια καταπληκτική μέρα με υπέροχους ανθρώπους με το ελαιόλαδο πρωταγωνιστή , έτσι για να μας κάνει να το αγαπήσουμε από καρδιάς. Θέλω να ξαναπάω!
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τη κυρία Λόλα που με τόση αγάπη απάντησε όλες μου τις απορίες και που με άφησε να γευτώ κάποια από τα κλειστά μπουκάλια, εκτός προγράμματος. Θα μου μείνει αξέχαστο το ελαιόλαδο Σητείας που για πρώτη φορά είδα τη συσκευασία και γεύτηκα. Το ψάχνω απελπισμένα εδώ στη γειτονιά, που θα πάει; θα το βρω!   

Φασόλια γίγαντες πλακί

Καλή σαρακοστή! Η νηστεία αρχίζει και υπάρχουν πολλά εύγεστα πιάτα για να την απολαύσετε δεόντως.
Πού ξέρετε ίσως να συνηθίσετε την έλλειψη ζωικών προϊόντων και να γίνετε χορτοφάγοι που είναι πολύ trendy τελευταίως! Εnjoy!

Υλικά

500 γραμμάρια γίγαντες
½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
½ φλιτζάνι ζεστό νερό
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
4-5 κλωναράκια σέλινο
1 καρότο ψιλοκομμένο
1 κονσέρβα ντοματάκια ολόκληρα
1-2 ντομάτες σε λεπτές φέτες

Μουλιάζουμε τα φασόλια από την προηγούμενη μέρα και τα βράζουμε μέχρι να είναι al dente (τραγανά) , παράλληλα ετοιμάζουμε τη σάλτσα.  
Βάζουμε το κρεμμύδι στη κατσαρόλα χωρίς λάδι  για 3-4 λεπτά για να φύγει η αψάδα και μετά προσθέτουμε το ελαιόλαδο τα καρότα, το σέλινο, τα ντοματάκια , αλάτι, πιπέρι και 2 κουταλιές ζάχαρη, περίπου για 20 λεπτά,  μέχρι να δέσει η σάλτσα. Βάζουμε τους γίγαντες σε κεραμικό ταψί και  περιχύνουμε με τη σάλτσα και τα ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε το νερό και  καλύπτουμε τα φασόλια με τις φέτες ντομάτας και σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο. Το βάζουμε στο φούρνο στους 200 βαθμούς στο συνδυασμό αέρα και  αντιστάσεις πάνω κάτω  για 1 ώρα. Το ελέγχουμε μήπως χρειαστεί περισσότερο νερό και όταν μαλακώσουν τα φασόλια αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο μέχρι να ροδίσουν οι φέτες ντομάτας.

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Fondue Σοκολάτας

Κρύο, πολύ κρύο και μια έπιασε μια λιγούρα! Θέλω ζεστή λιωμένη σοκολάτα για να βουτήξω μπισκότα! Έλιωσα 100 γραμμάρια κουβερτούρας, πρόσθεσα κρέμα γάλακτος 12% λιπαρά, όπου ανησύχησα γιατί έπηξε ξαφνικά, αλλά μετά από λίγο έγινε ομοιογενές!  Έβαλα λίγο βούτυρο  γάλακτος για να γυαλίσει , έξυσα λίγη φλούδα πορτοκάλι και άρχισε τις βουτιές! Τέλειο, πανεύκολο και εάν έχετε το εν λόγο σιντριβάνι για λιωμένη σοκολάτα, βάλτε το εκεί για εφέ απλά μην προσθέσετε το ξύσμα από πορτοκάλι γιατί φρακάρει το μηχάνημα.  Μπορείτε να κάνετε μακροβούτι επίσης με φρούτα, marshmallows, ξηρούς καρπούς και ότι άλλο τραβάει η ψυχή σας.

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Φασόλια με χωριάτικο λουκάνικο

Τα φασόλια με το λουκάνικο είναι καθαρά χειμερινό φαγητό. Παρέα με ένα τσιπουράκι είναι ότι πρέπει για τις κρύες μέρες.
500 γρ. φασόλια
150 γρ. χωριάτικο λουκάνικο
2 φλιτζάνια χυμό ντομάτας
1 κουταλάκι πολτό ντομάτας για χρώμα
½ κρεμμύδι
1 κύβο λαχανικών (βιολογικό)
1 καρότο τεμαχισμένο
1 κουταλιά ζάχαρη
Αλάτι
Πιπέρι
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
4 ποτήρια νερό

Μουλιάζουμε σε κρύο νερό τα φασόλια από την προηγούμενη μέρα. Τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε στην άκρη. Κόβουμε τα λουκάνικα σε κομμάτια, περίπου 3-4 εκατοστά και τα τσιγαρίζουμε με το κρεμμύδι σε ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο. Μόλις ροδίσουν προσθέτουμε τα φασόλια, το χυμό και το πολτο ντομάτας, το καρότο και τη ζάχαρη. Μόλις αρχίσουν να βράζουν, προσθέτουμε 2 ποτήρια νερό, το κύβο λαχανικών, και ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο. Προσθέτουμε το υπόλοιπο νερό όταν χρειαστεί. Σε περίπτωση που δεν έχουν μαλακώσει προσθέτουμε ακόμη λίγο νερό. Προσοχή. Το νερό να είναι τόσο όσο για να μελώσουν, να μην γίνουν σούπα. Αλάτι και πιπέρι όσο, όσο. Εξαρτάται απο το τι χωριάτικο λουκάνικο θα διαλέξετε!

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Παϊδάκια βουνίσια στόν φούρνου του σπιτιού σας

Μόλις πατήσω το πόδι μου σε περιοχή με βουνό ψάχνω για παϊδάκια ! Έχω μανία με τα ντόπια κρέατα που ψήνονται σε φωτιά από αληθινά ξύλα. Σπανίζει να βρεις αυθεντικά παϊδάκια στην Αθήνα. Όμως, αυτή η συνταγή θα σας μυρίσει λιβάδια και ας είναι στην σχάρα του φούρνου σας! Το πιο σημαντικό είναι να έχετε καλό κρεοπώλη που θα σας προμηθευσει ελληνικο τρυφερό αρνάκι. Στην λεωφόρο Πεντέλης ανακάλυψα εξαιρετικά κρεοπωλεία που έχουν τρυφερά κρέατα, πεντακάθαρα και με προσωπικό που αγαπάει αυτό που κάνει.
Υλικά
1 κιλό παϊδάκια 
2 πορτοκάλια
100 γραμμάρια βούτυρο
Δεντρολίβανο
Κόκκινο καυτερό πιπέρι, κατά προτίμηση φρέσκο
Χοντρό αλάτι κατά προτίμηση
Ανάβουμε  στο maximum την σχάρα και εάν έχει ο φούρνος σας συνδυασμό σχάρα-αέρα ακόμη καλύτερα. Πρώτα λιώνουμε το βούτυρο και προσθέτουμε το δεντρολίβανο  και το κόκκινο πιπέρι και τα βράζουμε όλα μαζί για 5 λεπτά. Βάζουμε το μείγμα στην άκρη και περιχύνουμε τα παϊδάκια με το χυμό από τα πορτοκάλια  , τους ρίχνουμε λίγο από το χοντρό αλάτι και εάν το βούτυρο είναι ακόμη ρευστό με ένα βουρτσάκι  αλείψτε τα . Εάν έχει πήξει , βάζουμε ½ κουταλάκι  στο μέρος που το παϊδάκι έχει ψαχνό  και βούρ στην σχάρα! Το μείγμα βουτύρου-μυροδικών αν μας μείνει το φυλάμε στο ψυγείο και το χρησιμοποιούμε  μια άλλη φορά. Έτσι γίνετε και πιο έντονη η γεύση του. Μόλις ροδίσουν γυρίστε τα μέχρι να ψηθούν αναλόγως του γούστου σας, από μέτρια μέχρι καλοψημένα. Προσωπικά μου αρέσουν pink.
Tα συνοδεύω με πατάτες φούρνου. Αυτή την εποχή βρήκα Κυπριακές πατάτες φρέσκιας σοδειάς και απλά τις βάζω σε ένα ταψί με ηλιέλαιο και ελαιόλαδο, αλάτι χοντρό , πιπέρι. Μου αρέσει να τις ψήνω ταυτόχρονα (στον συνδυασμό σχάρα-αέρα) με τα παϊδάκια και τοποθετώ το ταψί κάτω από την σχάρα έτσι παίρνουν και γεύση από τα παϊδάκια που τα ζουμιά τους στάζουν πάνω στις πατατούλες! Μια σαλάτα με σπανάκι, ντοματίνια  περιχυμένα με ελαιόλαδο balsamico με μέλι, αλάτι και πιπέρι.
Φωτογραφία, ξέχασα να βγάλω από την σύγχυση που με βρήκε με τις μυρωδιές και την λαχταρά να τα φάω. Θα τα ξανακάνω σύντομα όμως γιατί είναι πανεύκολα και τώρα που κάνει και λίγο κρύο θέλω να νιώθω ότι είμαι εκδρομή στα βουνά και ας είμαι στην καρδιά της Αθήνας! Enjoy.  

Mα μαξιλάρι Pizza;

Εντύπωση μου έκανε αυτό το μαξιλάρι. Μα ποιός θέλει να βλέπει πίτσες ακόμη και στον ύπνο τού; Mάλλον κάποιος παθιασμένος φούρναρης;;;!

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Xοιρινές μπριζόλες με σάλτσα μήλου

Το χειμώνα μου αρέσει πολύ ο συνδυασμός αλμυρoύ-γλυκού. Στην γερμανική κουζίνα είναι κοινότυπος, στην ελληνική δεν είναι και τόσο σύνηθες. Δέν θυμάμαι άλλο φαγητό, με αυτό τον συνδυασμό, πέρα απο το χοιρινό με κυδώνια,  
Οι χοιρινές μπριζόλες με σάλτσα μήλου είναι από τα πιο εύκολα, ασυνήθιστα και γρήγορα πιάτα μου. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο γίνετε και με χυμό από δαμάσκηνα, απλά αντικαθιστούμε το 1 ποτήρι χυμό μήλου με δαμάσκηνου. Για τις γιορτές το κάνω και με φιλέτα μοσχαρίσια. Enjoy!

4 Χοιρινές μπριζόλες
1 ποτήρι χυμό μήλου
1 σφηνάκι Κονιάκ
100 ml φρέσκια κρέμα γάλακτος
100 γραμμάρια βούτυρο
1 κουταλιά μέλι
Αλάτι
Πιπέρι

Τσιγαρίζουμε στο βούτυρο τις μπριζόλες, σβήνουμε με το κονιάκ και μόλις εξατμιστεί προσθέτουμε το χυμό μήλου. Σε 10 λεπτά προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και μετά από  5 λεπτά προσθέτουμε το μελί, μόλις διαλυθεί, αλάτι πιπέρι και μετά από 10 λεπτά το βάζουμε στο φούρνο για 25 λεπτά.


Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Κολοκυθόσουπα

Τον χειμώνα, λέμε τώρα, οι κόκκινες κολοκύθες  ευδοκιμούν. Στην κεντρική Ευρώπη αγαπάνε πολύ την σούπα της κόκκινης κολοκύθας και την βρίσκεις σχεδόν σε όλα τα μενού. Είναι εύκολη σούπα και εγώ πρώτη φορά την είχα δοκιμάσει από τα χεράκια της μαμάς ενός φίλου μου Ελβετού. Με είχε μαγέψει η λεπτή γεύση της και το πόσο χορταστική ήταν. Στην Ελλάδα δεν την συνηθίζουμε στα σπίτια μας αλλά αφού υπάρχει στους πάγκους της λαϊκής γιατί όχι να την δοκιμάσετε; Είναι εύκολη και γρήγορη.
Υλικά
1 κιλό κολοκύθα κομμένη σε μέτρια κομμάτια
2 πατάτες χωρίς την φλούδα, χοντροκομμένες
½ κρεμμύδι χοντροκομμένο
1 κύβο λαχανικών βιολογικό
½ φλιτζάνι φρέσκια κρέμα
100 γραμμάρια βούτυρο
4-6 ποτήρια χλιαρό νερό
Τσιγαρίζουμε την κολοκυθά στο βούτυρο να μαλακώσει λίγο και προσθέτουμε το κρεμμύδι και τις πατάτες, προσθέτουμε αρκετό νερό για να καλυφτούν τα υλικά και προσθέστε τον κύβο λαχανικών. Μόλις απορροφηθεί το νερό δείτε εάν έχουν μαλακώσει τα υλικά, όχι να λιώσουν. Σε περίπτωση που δεν έχουν μαλακώσει προσθέστε ακόμη λίγο νερό. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία. Σουρώστε τα και κρατήστε το ζωμό τους. Τα λιώνετε και προσθέτετε σιγά-σιγά μέρος από τον ζωμό μέχρι να έχετε παχύρευστη υφή βελουτέ. Προσθέστε την κρέμα, αλάτι, πιπέρι και είναι έτοιμη! Μπορείτε να κάνετε  ντεκόρ με την κρέμα η  με λάδι (ελιόλαδο η λάδι τρούφας) για να την παρουσιάσετε πιο γκουρμέ. Enjoy!


Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Ριζότο με μανιτάρια

Το φθινόπωρο αφθονούν τα μανιτάρια όλων των ειδών. Η τιμή τους διαμορφώνετε αναλόγως του είδους και της προέλευσης.  Στα μεγάλα σουπερμάρκετ, 1 κιλό μανιτάρια πλευρώτους η κοκκινομανίταρα εισαγωγής είναι  περίπου 3 ευρώ.
Προτιμώ τα κοκκινομανίταρα. Έχουν μια πινελιά γεύσης από κάστανο και κατεβάζουν περισσότερο ζουμί που το χρησιμοποιώ για να φτιάξω ριζότο.

Κάποιοι chefs δεν συνιστούν να πλένουμε τα μανιτάρια αλλά να τα σκουπίζουμε με βρεγμένο πανί. Προσωπικά τα πλένω και τα βάζω σε σουρωτήρι για κανένα τέταρτο.

Αρχίζουμε….

1 κιλό φρέσκα μανιτάρια της επιλογής σας

½ κιλό ρύζι αρμπόριο η καρόλινα

150 γραμμάρια βούτυρο

100 γραμμάρια παρμεζάνα φρεσκοτριμμένη

1 ποτήρι λευκό κρασί

1 κύβο βιολογικό ζωμό λαχανικών

Αλάτι , πιπέρι


Ετοιμάζουμε ζωμό με 4 ποτήρια νερό και τον κύβο.

Πλένουμε και στραγγίζουμε τα μανιτάρια στη συνέχεια τα τεμαχίζουμε σε μεγάλα κομμάτια, τα σοτάρουμε με 50 γραμμάρια βούτυρο μέχρι να κατεβάσουν τα ζουμιά τους, μόλις μαραθούν τα σουρώνουμε και κρατάμε το ζουμί τους.

Τσιγαρίζουμε το ρύζι στα με τα 100 γραμμάρια βούτυρο και προσθέτουμε το κρασί, μόλις εξατμιστεί προσθέτουμε τα μανιτάρια, πιπέρι και αλάτι (προσοχή στο αλάτι γιατί η παρμεζάνα που θα προστεθεί μετά είναι αλμυρή). Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί μέχρι να στεγνώσουν και μετά προσθέτουμε σιγά σιγά το ζωμό από τα μανιτάρια. Προσθέτουμε ζωμό μόνο όταν απορροφηθεί η προηγούμενη δόση. Πότε να μην κολυμπάει το ρύζι στο ζωμό! Μέγα λάθος, γίνετε λαπάς. Εάν δεν μας αρκέσει ο ζωμός των μανιταριών χρησιμοποιούμε και τον έξτρα που έχουμε φτιάξει.

Μόλις δούμε ότι το ρύζι μας χάνει την διαφάνεια του και μεγαλώνει σε μέγεθος, δοκιμάζουμε να είναι αλ ντέντε, δηλαδή ΟΧΙ λαπάς να έχει μια τραγανότητα, να κολλάει στο δόντι. Προσθέτουμε 100 γραμμάρια παρμεζάνα και τα άλλα 100 γραμμάρια τα σερβίρουμε σε μπολάκι για να προσθέσει ο καθένας όσο θέλει , όπως και ένας μύλος πιπέρι είναι απαραίτητος. Του πάει πολύ το πιπέρι.
Το ριζότο θέλει αγάπη και φροντίδα. Δεν είναι ότι παίρνει ώρα. Σε κανένα 25 λεπτό είναι έτοιμο αλλά θέλει συνεχώς να το ανακατεύετε. Οι επαγγελματίες chefs λένε μονό προς μια κατεύθυνση. Προσωπικά δεν το κάνω και μου βγαίνει super αλλά σέβομαι τους επαγγελματίες του κλάδου και οφείλω να σας ενημερώνω!

Βuon apettito a tutti!




Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Συνταγή : Ossobuco αλ Μιλανέζε

Άλλοι ήταν παραλία αυτό το σαββατοκύριακο και άλλοι στον τόπο που ψηφίζουν... Έμενα με είχε πιάσει η μανία να μαγειρεύω...

Είχα πεθυμήσει μια γεύση από Μιλάνο και πέτυχα στα Βριλήσσια αυτό το σπάνιο είδος κρέατος, έχει μεδούλι το οποίο απαγορεύτηκε η πώληση και κατανάλωση του από την Ευρωπαϊκή ένωση την εποχή των τρελλών αγελάδων και κάπου εκεί σταμάτησα να γεύομαι, υποχρεωτικά, την αγαπημένη μου σούπα με ζωμό από κόκκαλα γεμάτα με μεδούλι και χοντροκομμένα λαχανικά. Όμως να που το ξαναβρήκα αλλά η τιμή του είναι τόσο ψιλή που αναγκαστικά να το κάνω gourmet πιάτο...


Για 2 άτομα

2 κομμάτι ossobuco (φιλέτο απο κότσι μοσχαρίσιο) ανά άτομο περίπου 350γρ.
Λίγο αλεύρι
100γρ. βούτυρο
1 ποτήρι λευκό κρασί
3 ντομάτες ξεφλουδισμένες
1 κοτσάνι σέλερι, τεμαχισμένο
1 μέτριο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
2 καρότα κομμένα σε κύβους
1 φύλλο δάφνης
Αλάτι, πιπέρι
2 κύβοι από ζωμό κοτόπουλου
1 σφηνάκι ελαιόλαδο
4 κλωναράκια μαϊντανό, ψιλοκομμένος


Ετοιμασία
Αλευρώνουμε τα ossobuco και τα τσιγαρίζουμε με το βούτυρο και από τις 2 μεριές. Μόλις αρχίζουν να ροδίζουν προσθέστε το τεμαχισμένο κρεμμύδι μέχρι να γλασαριστεί. Προσθέστε το κρασί και μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ του, προσθέστε τα καρότα, τις ντομάτες, το σέλερι, αλάτι, πιπέρι, τους κύβους. Μόλις αρχίσουν να βράζουν, το κατεβάζετε από τη φωτιά και βάζετε το φύλλο δάφνης και το λάδι. Το βάζετε στο φούρνο για 2 ωρες στους 200 βαθμούς. ½ ώρα πριν το τέλος προσθέστε το μαϊντανό. Το κρέας θα είναι μαλακό και η σάλτσα θα έχει μελώσει. Συνδυάζετε τέλεια με πουρέ ή ριζότο και με ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί Merlot η Shyrah για τις κρύες μέρες του χειμώνα.
Yummy!

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Λαική και συναντήσεις!


Μια τόσο υπέροχη χειμωνιάτικη-καλοκαιρινή μέρα δεν θα μπορούσα να μην πάω λαϊκή και ας είχα στο σπίτι σχεδόν τα πάντα. Πήρα μαζί  μου και τη κάμερα μήπως και πετύχω κανένα περίεργο ζαρζαβατικό αλλά αντ’ αυτού πέτυχα τον chef Δημήτρη Σκαρμούτσο! Chef στο εστιατόριο Αλάτσι  και τώρα γνωστός στο πανελλήνιο από την συμμέτοχη του στο Μaster Chef όπου είναι κριτής!
Φιλικότατος με όλους στην λαϊκή  και με τον σκύλο του παρέα περπατούσε χαλαρά και συνομιλούσε με όλους. Ε, πήγα και εγώ για να τα πούμε λίγο…

Μου είπε ότι είναι η αγαπημένη του λαϊκή αυτή, στην Ξενοκράτους και η άλλη στην Καλλιδρομίου. Συμφωνήσαμε ότι έχει ότι καλύτερο και φρεσκότερο στην αγορά.  Aιφνιδιάστηκε όταν του ζήτησα να του βγάλω φωτογραφία για το Blog και το site www.foodreporters.gr  , το βρήκε κάπως περίεργο!
Είναι ντροπαλός για την τόση δημοσιότητα που έχει λάβει τον τελευταίο καιρό. Αυτό μου έκανε εντύπωση… Του είπα ότι θα περάσουμε από το Αλάτσι να τα πούμε καλυτέρα περί μαγειρικής και εστιατόρια και με πολλή χαρά μου είπε ότι μας περιμένει. Δεν είναι τόσο αυστηρός όσο φαίνεται!
Αρά περιμένετε περισσότερα soon.
Τελικά από την λαϊκή αγόρασα λεμόνια για να φτιάξω σπιτική λεμονάδα και κολοκύθα για σούπα βελουτέ. Στο μεταξύ έφτιαξα ένα κοκορέτσι με πατάτες στον φούρνο. Συνταγή συντομότατα…

Καλό σαββατοκύριακο σε όλους!